Wat je zegt ben jezelf!
Vroeger werden wij er al op gewezen. Als klasgenoten jouw verhaal te confronterend vonden, schreeuwden ze op het schoolplein: “Wat je zegt ben jezelf!” Nu ben jij ouder, maar die zin galmt nog na “Wat je zegt ben jezelf!”.
Herkennen, Onthouden, Herinneren
Wetenschappelijk is dit ook bewezen. Het is ook jouw verhaal, vanuit jouw perspectief, en dat is tevens de reden dat anderen het niet willen oppakken. Je zult je verhaal nog vaak moeten herhalen. Dit kost tijd, energie en levert uiteindelijk een uitgeputte geest. “Moet ik het nu nog een keer uitleggen” Of zoals Louis van Gaal het zei “Zijn jullie nu zo dom of ben ik zo slim”
Maar hoe wordt jouw verhaal interessant voor een ander?
Drie ingrediënten zijn belangrijk voor een inspirerend verhaal:
- Kan het publiek zich Herkennen in jouw verhaal?
- Geef jij het publiek de mogelijkheid om jouw verhaal te Onthouden?
- Kan het publiek het gelijk toepassen, kunnen ze zich jouw verhaal Herinneren?
Wat je ook wilt zeggen, hoe je het wilt zeggen, waarom je het wilt zeggen…het zal allemaal een reden hebben. Maar als het niet voldoet aan de drie voorwaarden van Herkennen, Onthouden en Herinneren, dan mag je het blijven herhalen.
Onze werkwijze is diep vervlochten met het werk van Lev Vygotsky, een naam die u nu waarschijnlijk niets zegt. Maar als wij u vertellen dat u eigenlijk alles leert van uw collega’s of vrienden. Kijk maar eens van wie u heeft geleerd om te werken op uw iPhone, iPad, Linkedin, Twitter, WhatsApp, enzovoort. Lev Vygotsky noemt dit de More Knowledgeable Other (MKO) en de Zone of Proximal Development (ZPD)
Als je alleen over een hamer beschikt, ben je geneigd de hele wereld als een spijker te zien!
Matthieu Weggeman vat dit als volgt samen in zijn boek ‘Provocatief Adviseren’:
‘Naar gelang de adviseur in dezelfde organisatie meer persoonlijke geschiedenis opbouwt, verliest hij in toenemende mate zijn distantie en objectiviteit. Hij wordt meer en meer een vis die geen idee heeft hoe het leven buiten het water er uit ziet.’